Każde społeczeństwo w celu przetrwania stara się rozwijać w sobie predyspozycje i intuicje wynikające z udziału w tym, co nazywamy humanistyką. Humanistyka daje wyraz temu co ludzkie, a poprzez zaangażowanie się w niej, wyostrzamy nasze najlepsze ludzkie cechy jak: osąd, wyobraźnia czy pokora.
Jakie jednak miejsce w obrębie humanistyki zajmuje fotografia? My możemy zaryzykować przekonanie, że stając z aparatem fotograficznym w jakimkolwiek miejscu i czasie – poszukujemy pomostu pomiędzy nami samymi i światem. I pragniemy wydać takie owoce naszej pracy, które poza walorami czysto estetycznymi, mogą pomóc nam w interpretacji natury oraz zrozumieniu siebie samych. Pragniemy tworzyć fotografie artykułujące postawy etyczne i humanistyczne, oferujące możliwość kontemplacji świata z perspektywy innego człowieka.
Angażując się w fotografię, jej tworzenie, dzielenie się nią, uczenie się jej i propagowanie – będziemy robić wszystko, by angażować się w Człowieka. To chcemy robić w naszym Stowarzyszeniu.